नेपालमा गरीबी, अशिक्षा, कुरीति, कुसंस्कार, असमानता र सामाजिक न्यायको अभाव जस्ता कारणहरुले गर्दा समाजमा अल्पसंख्यक र सीमान्तकृत वर्ग खासगरी अपाङ्गता भएका(फरक किसिमले सक्षम) हरु माथि भेदभावका घटनाहरु घट्दै आएका छन् । फलस्वरुप समावेशी एवं न्यायपूर्ण समाजको निर्माणमा बाधा उत्पन्न भएको छ । नेपालको विकासको मूल आधारको रुपमा रहेको समावेशी समाजको निर्माण गर्न सबै वर्गको समान अधिकारलाई प्रवर्द्धन गर्नुपर्ने हुन्छ । तर, अल्पसंख्यक र सीमान्तकृत वर्ग खासगरी अपाङ्गता भएका (फरक किसिमले सक्षम) व्यक्तिहरु आर्थिक, सामाजिक तथा राजनैतिक विकासको प्रक्रृयाबाट अझै पछाडि रहेका छन् । जबसम्म स्वास्थ्य, शिक्षा , आर्थिक , राजनैतिक तथा प्रशासनिक आदि क्षेत्रमा अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरुको समानुपातिक सहभागिता हुँदैन, जबसम्म उनीहरुले समानताका आधारमा अवसरहरु पाउँदैनन् तबसम्म दिगो विकास असम्भव छ । अपाङ्गता भएका (फरक किसिमले सक्षम) व्यक्तिहरुमाथि भएका भेदभावकै कारण अन्तर्राष्ट्रिय जगतमा नेपालको छवीमा नकारात्मक असर पर्न सक्नेतर्फ हामी सबै सजग हुनुपर्दछ । नेपाली समाजमा हाल विद्यमान रहेको सवलाङग् र अपाङ्गता भएका (फरक किसिमले सक्षम) व्यक्तिबीचमा हुने भेदभावको अन्त्यका लागि तत्काल ठोस कदम नचाल्ने हो भने समस्याले अझ गम्भीर मोड लिनसक्ने कुरालाई नकार्न सकिदैन।